Over een week SE's, ik moet er niet aan denken! Vreselijk! Eigenlijk zou ik al lang begonnen moeten zijn, maar ja, op de een of andere manier loopt mijn planning steeds in de soep. Ik kan heel goed plannen! Echt waar! Maar me er aan houden is een tweede. Ik eindig (of begin) steeds op Facebook, YouTube, of een leuke blog. Nee, plannen is niet mijn ding, maar toch blijf ik het doen... Waarom? Omdat het nodig is. Als ik niet plan, doe ik helemaal niks meer, dus het heeft wel een klein beetje zin. Hoe doen andere mensen dat? Plannen, en je eraan houden? Geen flauw idee...
Dan school; ongeveer een week geleden mijn rapport gehad... Tja, die viel wel een beetje tegen... Hoe dat komt? Nou gewoon, helemaal niks uitvoeren voor school... Ik let wel op in de les hoor! Alleen leren, huiswerk maken en zelf dingen doen gaat me niet goed af. Ik vind het dan ook best knap van mezelf dat ik tot nu toe steeds over ben gegaan. Ik moet nu toch echt iets gaan doen, anders ga ik dit jaar niét over. En dat brengt me gelijk bij het laatste punt; Gezeik. Een slecht rapport levert natuurlijk gezeik op. Van docenten, mentoren en natuurlijk, mijn ouders.
Ouders maken zich altijd een beetje te veel zorgen, naar mijn mening. Ja, het is ook goed, en kinderen/pubers en zelfs volwassenen hebben bescherming nodig. Soms wordt het echter een beetje te extreem. Mijn vader bijvoorbeeld vindt dat ik voor alle vakken boven de 7.5 moet staan, voor als ik plotseling een week ziek mocht worden. Ik vind dit een beetje overdreven... Ik word sowieso niet snel of vaak ziek, en school heeft hele goede regelingen wat betreft het inhalen van toetsen enzovoort. Tja, waarschijnlijk denk ik hier over een paar jaar aan terug en had hij toch gelijk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Plaats hier je reactie